ماشینهای سنگین
صخرههای سخت را میبرند. حمل سنگهای چندین تنی. هواپیماهای مدرن میلیونها
انسان را هر روز در سراسر دنیا جابجا میکنند و موشکهای فضایی انسان را به
ستارهها میفرستند. آیا اینها مثالهایی از تکنولوژی مدرن و پیشرفته است؟ و
یا اینکه شواهدی داریم که نشان دهد این دستاوردهای باور نکردنی از هزاران
سال پیش در زمین وجود داشتهاند؟
شما ناچار میشوید از خودتان بپرسید که:
«آیا ما بخشی از قصه را جا انداختهایم؟» آیا انسان اولیه میتوانسته است
دانش را فراتر از حتی زمان کنونی ما فرا گرفته باشد؟ و اگر چنین بوده است
این دانش از کجا آمده؟
من فکر میکنم که مردم در زمانهای دور با موجوداتی غیر زمینی ملاقات کردهاند و آنها تکنولوژی علمی را به ما بخشیدهاند.
جواب این سوال که: «آیا فضاییها در گذشته به اینجا آمدهاند؟» حامل پاسخ «آری» بیشتری میشود.میلیونها
نفر در جهان بر این باورند که ما در گذشته با موجوداتی فضایی ملاقات
داشتهایم. اگر این باور حقیقی باشد چه؟ آیا این «غریبههای فضایی» در شکل
گرفتن تاریخ ما نقش داشتهاند؟ و اگر اینطور بوده باشد و رد پاهایی از آنها
در مناظری ساده پنهان باشد چه؟ اگر این«شواهد» را بیابیم چه؟
***
«ساکارا»
(سقاره)، مصر. بیست مایلی جنوب قاهره، هرم پلکانی مأوای فرعون معروف، «شاه
جوزِر»، متعلق به بیش از 4000 سال پیش (تصویر 1). قدیمیترین هِرم، از 97
هِرم مصر. «ساکارا» (سقاره) همچنین به قدیمیترین گورستان مصر معروف است
موسوم به: «شهر مردگان». در همین نقطه بود که در 1891 باستانشناس فرانسوی
گوری باستانی را گشود که «پادی ایمِن» در آن مدفون بود. متعلق به سیصد سال
قبل از میلاد. در میان اشیای مختلف کشف شده یک مدل کوچک چوبی پیدا شد که به
نظر شبیه پرندهای بود (تصویر 2) که در کنار یک کتیبه پاپیروسی قرار گرفته
بود و روی آن نوشته شده بود: «میخواهم پرواز کنم». این مجسمه چوبی، بعدها
به موزه مصر ارسال شد، جایی که مسئولین موزه آن را در کنار پرندههای
مشابهی قرار دادند. این مدل بدون اینکه مورد توجه قرار گیرد همانجا باقی
ماند تا اینکه در 1969، دکتر «خلیل مسیحا» متخصص مصرشناس، این مجموعه
پرندهها را مورد آزمایش قرار داد و متوجه شد که چیزی بسیار متفاوت در مورد
«پرنده سکارا» (سقاره) وجود دارد. تصویر 1
| تصویر 2
|
Dr. Uwe Apel
این
خیلی جالب هست: چون از یک طرف کاملا باید شبیه پرنده باشد به خاطر اینکه
دو تا چشم دارد و همینطور منقار معمولی یک پرنده. اما از طرف دیگر، کاملا
واضح است که این بالها، بال یک پرنده نیست.
Dr. Algund Eenboom
در
قسمت میانی در لبه بال، همانطور که میبینید، بال، کمی ضخیمتر هست، در این
قسمت، بخش بالابرنده، مرتفعترین بخش است، و همه بال، تا انتهای آن کاملا
نازک میشود و این بالها رو به پایین میروند؛ این یک مدل بسیار مدرن
«ایروداینامیک» است.
Dr. Uwe Apel
نکته
دیگر اینکه: پرندهها سُکان ندارند. یک پرنده نیازی به آن ندارد؛ به خاطر
ساختار ایروداینامیک بدنش. بنابراین، این ایده به ذهن رسید که اینها پرنده
محسوب نمیشوند، بلکه ماشینهای پرنده هستند و یا هواپیما.
آیا
مصریان باستان قادر به پرواز بودهاند؟ در سال 2006 متخصص هوانوردی،
«سایمِن سَندرسِن» مدلی از پرنده «ساکارا» (سقاره) را در اندازهای پنج
برابر اندازه اصلی آن ساخت تا این امکان را به آزمایش گذارد.
Simon Sanderson
ما
با سرعتی ثابت شروع میکنیم و به تدریج زاویه حمله باد را بالا میبریم و
بعد، فشاری را که تولید میکند اندازه میگیریم. به این شکل، ما میتوانیم
اطلاعاتی در باره چگونگی پرواز این وسیله کسب کنیم. در ده درجه، وزن و چهار
برابر قدرت پرواز ایجاد میکنیم که در واقع حالا میتواند پرواز کند. این
خیلی خوب هست.
Dr. Algund Eenboom
آزمایش نشان میدهد که پرنده سَکارا (سقاره) یک گلایدر پیشرفته بوده و این طرحی است که ما امروز استفاده میکنیم.
طی
آزمایشات «سَندرسِن» این مطلب روشن شد که تنها چیزی که مانع پرواز پرنده
سکارا (سقاره) میشود سکان ثابت عقب آن بود که نیاز به ایجاد تعادل داشت
(تصویر 3). آیا این امکان وجود دارد که «پرنده سکارا» (سقاره) اصلا واجد
این اجزا بوده است؟
Dr. Uwe Apel
چیزی
که گم شده، شبیه به یک بالابر است. اما اگر شما به این ترکیب دقت کنید به
این تفسیر میرسید که چیزی شبیه به یک بالابر در این نقطه متصل بوده که در
گذر زمان، مفقود شده (تصویر 4).
تصویر 3
| تصویر 4
|
مدل
کامپیوتری نشان میدهد که پرنده سَکارا (سقاره) قطعا مخصوص پرواز بوده
است. اما دراینجا مشکل دیگری هم ملاحظه میشود. پرتاب گلایدر. روش مدرن،
نیازمند یک هواپیمای یدککش است که گلایدر را به هوا بکشد و سپس در زمان
لازم و ارتفاع معین آن را رها کند. حال، چگونه مصریان باستان میتوانستهاند
پرنده سَکارا (سقاره) را پرتاب کنند؟
Dr. Algund Eenboom
دانشمندان
مصرشناس میگویند: چنین پرندهای میتوانسته با پرتابی منجنیقی نیروی محرکه
بگیرد. و ما هم تا حدود زیادی با دانشمندان مصرشناس موافقیم.
ایده
پرتاب منجنیقی از روی زمین هم راستایی معاصری دارد. بسیاری از دوستداران
گلایدرهای امروزی از «طنابِ ارتجاعی» استفاده میکنند که هواپیمای بادیشان
را به هوا پرتاب کنند، اما اگر «پرنده ساکارا» (سقاره) قادر به پرواز بوده
باشد آیا مصریان باستان از چنین تکنولوژی بهرهمند بودهاند؟
Dr. Algund Eenboom
من
فکر میکنم مردم در زمانهای باستان با موجوداتی غیرزمینی ملاقات داشتهاند و
آنها بودهاند که فرهنگ و تکنولوژی علمی را برای توسعه زندگی ما بر روی
زمین به ما بخشیدهاند تا از فرهنگ بدوی به فرهنگی پیشرفتهتر دست پیدا
کنیم (تصویر 5 و 6). تصویر 5
| تصویر 6
|
Dr. Uwe Apel
اگر
فرهنگهای باستانی توان تولید ماشینی پرنده را داشتهاند، باید حتما بسیار
پیشرفتهتر از آن چیزی بوده باشند که ما فکر میکنیم. این همه دیدگاه ما را
در باره جوامع کهن تغییر میدهد.
Philip Coppens
این یک حقیقت هست که پیشینیان ما باهوشتر از آن اعتبارنامهای بودهاند که کتابهای تاریخی امروز ما به آنها میبخشند.
Graham Hancock
شما
ناچار به این پرسش از خود خواهید شد که «آیا ما بخشی از تاریخ را جا
انداختهایم؟» و صادقانه بگویم، من فکر میکنم که انداختهایم. من فکر میکنم
که بخشی از تاریخ انسان به فراموشی سپرده شده؛ ما موجوداتی کم حافظه
هستیم. حقیقتا به یاد نمیآوریم که «چه» و یا «که» هستیم.
Robert Bauval
من
هنوز قانع نشدهام که شواهدی وجود دارند که از ایده «ملاقات فضاییها»
پشتیبانی کند اما دلیلی هم وجود ندارد که این اتفاق نیفتاده باشد و من فکر
میکنم بستن دریچه خود، به روی این امکان یک اشتباه است؛ بیشتر به این دلیل
که بسیاری از غیر متعارفها وجود دارد که ما قادر به توضیح آنها نیستیم.
هفت
هزار مایل دور از مصر، جنگلهایی انبوه و کوههایی صعبالعبور در کلمبیا با
شمار بالایی از مکانهای باستانی در دل خود. بسیاری از جویندگان گنج معتقدند
که شهر افسانهای طلا «اِل دورادو» در همینجا در نقطهای آرمیده در زیر
سایهبان ضخیم درختان پنهان است. در حالیکه این کلانشهر افسانهای هرگز
کشف نشده است. در اوایل قرن بیستم، دزدان مقبره، در جستجوهای خود در اطراف
رودخانه «مَگدالینا» به گورستانی 1500 ساله برخورند که متعلق به تمدنی
کلمبیایی موسوم به «تولیما» بود. در کنار همه اشیاء کشف شده، صدها مجسمه
کوچک طلا به اندازههای دو تا سه اینچی نیز پیدا شد.
Giorgio A. Tsoukalos
بسیاری
از آنها شبیه ماهی و حشرات هستند. اما به هر حال، از آن صدها شیء کشف شده،
یک دوجین اشیایی پیدا شد که یک یادآوری باستانی از جتهای جنگنده امروزیست
(تصویر 7 و 8). شکلی مثلثی دارند، دم بالابرنده دارند، بخش تعادلی و بدنه
هواپیما، و هیچکدام هیچ شباهتی به هیچ چیزی در طبیعت ندارند. تصویر 7
| تصویر 8
|
آیا این اشیاء طلایی میتوانند گواهی بر ملاقات «فضاییها» در گذشته باشند؟
Dr. Uwe Apel
یکی
از این اشیاء، نوعی بال کج شده را نشان میدهد. درست شبیه مدل هواپیماهای
امروزی، که وقتی آن را با چیزی مثل شاتل فضایی مقایسه میکنید میشود دید که
اساس شکل اولیه بال آن بسیار شبیه است به شکل بال موشکهای پر سرعت
ایروداینامیکِ شاتل.
Philip Coppensهیچ
حشرهای در دنیا وجود ندارد که چنین بالهایی در انتهای بدنش داشته باشد.
حالا که شما امکان حشره بودن این اشیا را حذف میکنید، یادآور چیز دیگری
میشود که در واقع، بله، به آنچه که شبیه است یک هواپیماست.
منبع
بیگانگان باستانی